درمسیر کوچ بهاره به سوی ییلاق ها زنگوله ها آوای دل نشینی دارند، دشت های سرسبز و مراتع با آوای درای احشام به خصوص گوسفندان دیدنی تر می شوند اماهمه دلیل استفاده از این ابزارآوای دشت ها، موسیقی برای خوش چریدن وفرمان روایی قوچ ها و بزهای نر بزرگ نمی باشد. درای یا زنگوله را متناسب با اندازه جثه وکاربردش برگردن حیوانات اهلی می بندند. سگ ها زنگوله های متعدد وکوچک با صدای کاملا متفاوت برای اینکه از بودنشان درهمان نزدیکی ها اطمینان حاصل شود، دارند.گاوهای مناطق جنگلی،بیشه زارها و مناطق مه آلود برای انکه زود ترپیدا شوندودرحالی که دیده نمی شوندازروی جنس صدای زنگوله ها شناخته می شوند. بزهای نر بزرگ با دراهای بزرگ برای اقتداروهمسو کردن گله در زمان حرکت، قوچ ها ومیش های بزرگ برای انکه صاحبانشان از بودنشان اطمینان حاصل کنند.

دراینجا این زنگوله ها کار اطلاع رسانی را انجام می دهند وهمانند دزد گیر اتومبیل عمل می کنند، درهنگام چرا و نشخوار کردن، این زنگوله ها صدا می کنند وخبر از بودن می دهند چنانچه این صداها به گوش نرسد می تواند مفهومی متفاوت داشته باشد، نزدیک شدن غریبه هاوموجودات وحشی به گله ها موجب ایجاد ترس و رم کردن گله در شب می شود وشدت صدای این زنگوله هانشان دهنده خطرمی باشد.

فرهاد پویا