شب آخرین ماه"پائیزی"راشب"زایش مهر"وهمینطورزایش خورشیدمینامیدندوبه تجلی آن-جشنهای باشکوه ومفصلی برپامیکردند-درهرکویو-برزنی نواوصدای سازو-دهلو-سرنا-گوش فلک را"کر"میکرد-به این ترتیب که ابتداخرمن وکنده های درشت چوب رادرتنوراجاق مینهادندوبه نشانه ارج نهادن به جاودانگی وپایداری"زندگی"-آتشی سرکش برمیفروزاندندوسپس نوازندگان وخنیاگران درکانون میدان محله زندگیشان قرارمیگرفتند-دخترکان خردسال درردیف اول ودختران بالغتر("Teenager")درردیف دوم وخانومهای مسن تردرردیف سوم ومردان نیزدردرردیفهای آخرگرداگردنوازندگان مشغول رقصو-پایکوبی میشدند-آنطورکه مورخان نگاشته اند-پوشش زنان بیشترپارچه های"گلدار"ودررنگهای مختلف...
بنابراین همه ماالزام داریم که درجواریکدیگرتجمع یابیم-کینه هاراازدل برون آریم
اشعاربخصوص"خواجه شیرازراباهم بخوانیم :
بیاتاگل برافشانیمو-می درساغراندازیم!/فلک راسقف بشکافیمو-طرحی"نو"دراندازیم!!/اگر"غم"لشگرانگیزد-که خون عاشقان ریزد!/منو-ساقی براوتازیمو-بنیادش براندازیم!!/چودردستت رودی خوش-بزن مطرب سرودی خوش!/که دست افشان-غزل خوانیمو-پایکوبان سراندازیم!!/بهشت"عدن"اگرخواهی بیابامابه میخانه!/که ازپای خمت یکسربه حوض کوثراندازیم!!...درخاتمه آرزومیکنم که پیوسته تندرست-راستکردار-راستگفتاروپهلوان پیروزبلامنازعه نبردمیدان زندگی بمانید!!...باسپاس ازتوجه تان-دکترهاشمی
تاریخ و فرهنگ دره شهر