ایت اله یزدی خطاب به آیت اله لاریجانی: از کجا آوردی ساختی؟
آیت الله محمد یزدی، رئیس جامعه مدرسین و عضو فقهای شورای نگهبان یکشنبه هفته گذشته با مسئولان مرکز بسیج اساتید و نخبگان حوزه علمیه قم دیدار کرده است.
براساس آنچه در رسانههای عمومی کشور منتشر شده است، آیت الله یزدی با انتقاد از آیتالله صادق لاریجانیآملی گفته است: هرچند در مسالهای نظر، ولی فقیه خلاف عقیده من باشد، موظفم که اطاعت کنم؛ چون ضررش کمتر از شکستن حرمت ولایت و حاکمیت است. فلانی میگوید اگه این کار را نکنید نجف میروم! خوب بروید، آیا با رفتن شما قم بههم میخورد؟ شما در قم بودنتان هم خیلی موثر نبود؛ چه رسد که نجف بروید. رییس دفتری که ۱۰ سال، جای مهمی را اداره کرده دستگیر میشود، بعد اعتراض میکند که چرا گرفتید؟! به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختند! ... از کجا آوردی ساختی؟

به نوشته فرید مدرسی در کانال شخصی ، آیت الله یزدی انتقادات تندی علیه رئیس جمهور کرده و ضمنا با انتقاد از یکی از علمای قم گفته است در برابر مرجع شدن وی خواهد ایستاد.
[خطاب به حسن روحانی:] چطور کسی که تنفیذ ولایت را دارد، جرأت کرده و کارهای خلاف امر رهبری را میکند؛ مثل مخالفت درباره فضای مجازی و... اگر نمیتوانی مملکت را اداره کنی، برو کنار. این برو کنار را چه کسی باید بگوید؛ در درجه اول حوزه باید بگوید. بعد از نظر قانونی باید دیوان عالی قضایی بگوید. بعدش هم مجلس بگوید ولی متأسفانه میبینیم مجلس هم وضعیت دیگری دارد!
[خطاب به محمدجواد علویبروجردی:] بعضی اگر یک روزی رسما اعلام مرجعیت کنند، اگر زنده باشم، رسماً جلویش را میگیرم و اعلام رسمی هم میکنم؛ واقعا در حوزه چه کسی باید با این مساله برخورد کند؟! نوه مرجع بودن که دلیل شرعی برای مرجعیت نیست؛ کسی نگفته هرجا فلانی نوه مرجع شد، میتواند مرجع باشد؟
اگر کسی توان علمی او محرز نشود و وارد این عرصه شود، مجبور میشوم رسما اعلام کنم که ایشان حق ادعای مرجعیت ندارند؛ چون هیچ جایی توان علمی او را تایید نمیکند؟ مگر میشود هر روز یک نفر ادعای مرجعیت کند. اگر چنین فردی تابلو هم بزند، تابلویش را پایین میآوریم؛ هیچ تعارفی هم نداریم، چون مرجعیت نمیتواند بازیچه باشد.
چهار، پنج مرجع داریم که از طرق شرعی مرجع شدهاند، کافی هستند.
اما سخنان آیت اله یزدی واکنش و انتقادات وسیع دیگر را در پی داشته است در این خصوص نظرات علی مطهری نماینده مجلس و آیت اله فاضل میبدی عضو مجمع مدرسین حوزه خواندنی است
علی مطهری: مطرح شدن این حرفها از سوی روحانیون و مقامات عالی کشور خوب نیست.
او ادامه داد: بهتر است روحانیون انتقاداتشان را خصوصی مطرح کنند. مطرح شدن این صحبتها در فضای رسانهای بر روحیه مردم اثر میگذارد و شائبه رقابت بین آنها- آیتالله یزدی و آیتالله آملی لاریجانی- را ایجاد میکند.
محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم :
شاید این نوع برخوردها در آینده نیز تکرار شده و از سوی آقای یزدی ادامه داشته باشد. اینکه ایشان برای تعیین مرجعیت، تنها نسخه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را الزامی میداند، در نوع خود بدعتی بیش نیست. انتخاب یک مرجع به عنوان کارشناس در مسائل دینی و فقهی از گذشته تاکنون روشی داشته که در حوزهها اعمال میشده است. روزی که آیات عظام بروجردی، خویی، خوانساری و دیگر مراجع معین شدند، نسخهای از جامعه مدرسین در کار نبود. آن زمان مراجع در قلوب مردم و عموم جامعه جای داشتند اما با این روش که آقای یزدی میگوید، هیچ مرجعی به شکل سابق که مورد رضایت و اعتقاد مردم باشد، معین نخواهد شد.
تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، هیچ حوزهای از حوزههای علمیه چنین حقی به جامعه مدرسین حوزه عملیه قم نداده است که یک مرجعی را نصب یا خلع کنند، بهویژه اینکه جامعه مدرسین شائبه وابستگی به خارج از حوزه را نیز دارد.
نظر مرحوم امام خمینی (ره) همیشه این بود که حوزهها باید استقلال خود را تحت هر شرایطی حفظ کنند. حال سوال اساسی اینجاست که چرا یک نهاد در درون حوزه قصد آن کرده که این استقلال را خدشهدار کند؟ حقیقت آن است که از پاسخ این پرسش بیاطلاعیم.
با این حال مطالب دیگری که ایشان بیان داشتهاند نیز قابل توجه است. آیتالله یزدی راجع به دولت و رییسجمهوری گفتهاند که «اگر نمیتوانی کار کنی برو!» این نوع سخن گفتن به شکل تحکمآمیز یعنی جامعه مدرسین حوزه عملیه قم بر دولت هم استیلای حقوقی دارد. حال آنکه نمیتوان انکار کرد که حق نقد دولت برای همگان محفوظ است ولی مساله اینجاست که به شکل و زبانی آمرانه از لزوم برکناری دولت سخن گفتن، نه امری شرعی محسوب میشود و نه میتوان آن را قانونی دانست، لذا نگارنده اعتقاد دارد که در شرایط کنونی لازم است که علمای بزرگوار حوزه به دبیر یا رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تذکرات لازم را ارائه دهند تا سخنان ایشان باعث بیاعتباری حوزه نشود.
همگان باید توجه داشته باشند که اعتبار حوزه به استقلال و ادامه شیوه سلف است؛ روشی که باید ادامه یابد تا جایگاه مرجعیت خدشهدار نشود.
شماعلاوه بر نظر می توانید مطالب خود را به ایمیل (info@tezhgah.ir) یا قسمت تماس با ما بفرستید
نشر مطالب جنبه خبری و لزوما دیدگاه سایت نیست...
براساس آنچه در رسانههای عمومی کشور منتشر شده است، آیت الله یزدی با انتقاد از آیتالله صادق لاریجانیآملی گفته است: هرچند در مسالهای نظر، ولی فقیه خلاف عقیده من باشد، موظفم که اطاعت کنم؛ چون ضررش کمتر از شکستن حرمت ولایت و حاکمیت است. فلانی میگوید اگه این کار را نکنید نجف میروم! خوب بروید، آیا با رفتن شما قم بههم میخورد؟ شما در قم بودنتان هم خیلی موثر نبود؛ چه رسد که نجف بروید. رییس دفتری که ۱۰ سال، جای مهمی را اداره کرده دستگیر میشود، بعد اعتراض میکند که چرا گرفتید؟! به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختند! ... از کجا آوردی ساختی؟

به نوشته فرید مدرسی در کانال شخصی ، آیت الله یزدی انتقادات تندی علیه رئیس جمهور کرده و ضمنا با انتقاد از یکی از علمای قم گفته است در برابر مرجع شدن وی خواهد ایستاد.
[خطاب به حسن روحانی:] چطور کسی که تنفیذ ولایت را دارد، جرأت کرده و کارهای خلاف امر رهبری را میکند؛ مثل مخالفت درباره فضای مجازی و... اگر نمیتوانی مملکت را اداره کنی، برو کنار. این برو کنار را چه کسی باید بگوید؛ در درجه اول حوزه باید بگوید. بعد از نظر قانونی باید دیوان عالی قضایی بگوید. بعدش هم مجلس بگوید ولی متأسفانه میبینیم مجلس هم وضعیت دیگری دارد!
[خطاب به محمدجواد علویبروجردی:] بعضی اگر یک روزی رسما اعلام مرجعیت کنند، اگر زنده باشم، رسماً جلویش را میگیرم و اعلام رسمی هم میکنم؛ واقعا در حوزه چه کسی باید با این مساله برخورد کند؟! نوه مرجع بودن که دلیل شرعی برای مرجعیت نیست؛ کسی نگفته هرجا فلانی نوه مرجع شد، میتواند مرجع باشد؟
اگر کسی توان علمی او محرز نشود و وارد این عرصه شود، مجبور میشوم رسما اعلام کنم که ایشان حق ادعای مرجعیت ندارند؛ چون هیچ جایی توان علمی او را تایید نمیکند؟ مگر میشود هر روز یک نفر ادعای مرجعیت کند. اگر چنین فردی تابلو هم بزند، تابلویش را پایین میآوریم؛ هیچ تعارفی هم نداریم، چون مرجعیت نمیتواند بازیچه باشد.
چهار، پنج مرجع داریم که از طرق شرعی مرجع شدهاند، کافی هستند.
اما سخنان آیت اله یزدی واکنش و انتقادات وسیع دیگر را در پی داشته است در این خصوص نظرات علی مطهری نماینده مجلس و آیت اله فاضل میبدی عضو مجمع مدرسین حوزه خواندنی است
علی مطهری: مطرح شدن این حرفها از سوی روحانیون و مقامات عالی کشور خوب نیست.
او ادامه داد: بهتر است روحانیون انتقاداتشان را خصوصی مطرح کنند. مطرح شدن این صحبتها در فضای رسانهای بر روحیه مردم اثر میگذارد و شائبه رقابت بین آنها- آیتالله یزدی و آیتالله آملی لاریجانی- را ایجاد میکند.
محمدتقی فاضل میبدی عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم :
شاید این نوع برخوردها در آینده نیز تکرار شده و از سوی آقای یزدی ادامه داشته باشد. اینکه ایشان برای تعیین مرجعیت، تنها نسخه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را الزامی میداند، در نوع خود بدعتی بیش نیست. انتخاب یک مرجع به عنوان کارشناس در مسائل دینی و فقهی از گذشته تاکنون روشی داشته که در حوزهها اعمال میشده است. روزی که آیات عظام بروجردی، خویی، خوانساری و دیگر مراجع معین شدند، نسخهای از جامعه مدرسین در کار نبود. آن زمان مراجع در قلوب مردم و عموم جامعه جای داشتند اما با این روش که آقای یزدی میگوید، هیچ مرجعی به شکل سابق که مورد رضایت و اعتقاد مردم باشد، معین نخواهد شد.
تا آنجا که نگارنده اطلاع دارد، هیچ حوزهای از حوزههای علمیه چنین حقی به جامعه مدرسین حوزه عملیه قم نداده است که یک مرجعی را نصب یا خلع کنند، بهویژه اینکه جامعه مدرسین شائبه وابستگی به خارج از حوزه را نیز دارد.
نظر مرحوم امام خمینی (ره) همیشه این بود که حوزهها باید استقلال خود را تحت هر شرایطی حفظ کنند. حال سوال اساسی اینجاست که چرا یک نهاد در درون حوزه قصد آن کرده که این استقلال را خدشهدار کند؟ حقیقت آن است که از پاسخ این پرسش بیاطلاعیم.
با این حال مطالب دیگری که ایشان بیان داشتهاند نیز قابل توجه است. آیتالله یزدی راجع به دولت و رییسجمهوری گفتهاند که «اگر نمیتوانی کار کنی برو!» این نوع سخن گفتن به شکل تحکمآمیز یعنی جامعه مدرسین حوزه عملیه قم بر دولت هم استیلای حقوقی دارد. حال آنکه نمیتوان انکار کرد که حق نقد دولت برای همگان محفوظ است ولی مساله اینجاست که به شکل و زبانی آمرانه از لزوم برکناری دولت سخن گفتن، نه امری شرعی محسوب میشود و نه میتوان آن را قانونی دانست، لذا نگارنده اعتقاد دارد که در شرایط کنونی لازم است که علمای بزرگوار حوزه به دبیر یا رییس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم تذکرات لازم را ارائه دهند تا سخنان ایشان باعث بیاعتباری حوزه نشود.
همگان باید توجه داشته باشند که اعتبار حوزه به استقلال و ادامه شیوه سلف است؛ روشی که باید ادامه یابد تا جایگاه مرجعیت خدشهدار نشود.