ین روزها با شیوع گسترده ویروس کرونا در کشور همچنان شاهد سفر رفتن و حضور تعدادی از هموطنانمان در مکان های عمومی هستیم، در این بین متاسفانه ویدیوهایی در فضای مجازی از درگیری مردم بومی با مسافران دیده می شود که در این شرایط جای ناراحتی و نگرانی دارد.
 
حال پرسش مهم این است که چرا هنوز برخی از مردم کرونا را جدی نگرفته اند؟ آیا تمام این تقصیر بر گردن مردم است یا اینکه تصمیمات نه چندان قاطعانه از سوی مسولان نیز در این اتفاق نقش دارد؟
 
از زمان شیوع ویروس کرونا اگرچه تلاش های غیر قابل انکاری برای مهار این بیماری صورت گرفته اما بعضی نا هماهنگی و آسانگیری ها شاید موجب این باور شده که خود مسولان نیز حداقل در عمل جدیت نشان نمی دهند، از دو روز پیش اخباری منتشر شد مبنی بر مسدود شدن محورهای مواصلاتی شهرهای شمالی تصمیمی که با توجه به حجم بالای ابتلا در این نواحی کاملا درست و منطقی به نظر می رسد و علی رغم اعتراض نادرست برخی انتظار می رفت با قاطعیت اجرا شود، با این حال این اتفاق نیافتد و شب گذشته محورهای استان مازندران دوباره با ز شده است! با اعلام این تصمیم برخی مردم نگران اعلام کردند شخصا مقابل ورود مسافران را خواهند گرفت اتفاقی که اگر شدت بگیرد می تواند اوضاع را از کنترل خارج کرده و منجر به آشوب یا خدای ناکرده اتفاقات بدتر از آن شود.
 
همه مسئولان این روزها از برخی مردم گله می کنند که چرا شیوع کرونا را هنوز جدی نگرفته اند، گلایه ای که البته به حق است چرا که هر یک از ما در جلوگیری از شیوع این بیماری به اندازه خود سهم داریم، اما گروهی از مردم وقتی این همه تناقض در تصمیم گیری ها می بینند لابد این گونه تصور می کنند که شرایط عادی است، چطور ممکن است شب جاده ها بسته شود و فردا آن باز یا یک روز ستاد مبارزه با کرونا دستور به کاهش ساعات کار ادارات دهد و روز دیگری از جایی دیگر زمزمه بازگشت ساعات به حالت عادی؟ اصلا مسئول سامان دادن به این اوضاع کیست؟ مگر ستاد ملی مبارزه با کرونا بدین منظور تشکیل نشده است؟ در شرایط بحرانی این چنینی تعدد مراکز تصمیم گیری و عدم انسجام و قاطعیت تنها بر دامنه بحران می افزاید.
 
اکنون همه متفق القول باور داریم که اوضاع به ویژه در برخی استان ها مثل گیلان و مازندران که از قضا استان های توریستی هم هستند بحرانی است، اگر طی یک تا دو هفته آینده تصمیماتی قاطعانه برای منع سفر و حتی در صورت نیاز رفت و آمد گرفته نشود بدون تعارف باید منتظر فاجعه بود، دیگر هر چه اغماض و مماشات بوده گذشته حالا زمانی است که باید فردی متخصص و تیمی کوچک مسئول صدور دستوراتی در زمینه مبارزه با کرونا شده و تمامی دستگاه ها هم ملزم به اجرای آن شوند تا بتوان از مقطع حساس کنونی عبور کرد. حالا که متاسفانه برخی به هشدارها گوششان بدهکار نیست باید با قاطعیت عمل کرد هر گونه سستی نشان دادن و تغییر تصمیمات در این شرایط ممکن است وضعیت را از اینی که هست هم وخیم کند با اتخاذ تصمیماتی قاطع و حتی پرهزینه شاید بتوان با این بحران مقابله کرد اتفاقی که شاید اگر زود تر هم رخ می داد شاهد شرایط امروز نبودیم.